Kanał Raduni to zabytkowy (wpis do rejestru zabytków nr 986 z 18 maja 1981), sztuczny przekop Raduni o długości 13,5 km. Ma on początek w Starej Raduni, w Pruszczu Gdańskim, a uchodzi do Motławy. Płynie przez Gdańsk i Pruszcz Gdański. Został on wytyczony w 1338 r., a wybudowany w latach 1348-1356 r. przez Krzyżaków[2], po uprzednim (w 1347r.) zbudowaniu przed Pruszczem śluzy regulującej dopływ wody z Raduni. Pomysł realizacji tej budowli przypisuje się zwykle komturowi gdańskiemu i późniejszemu wielkiemu mistrzowi zakonu krzyżackiego Winrichowi von Kniprode, jednakże rzeczywistym inicjatorem budowy był inny komtur gdański (z lat 1333-34) Jordan von Vehren. Kanał miał służyć przede wszystkim do zaopatrzenia położonych na bagiennym terenie Gdańska i tamtejszego zamku krzyżackiego w świeżą wodę pitną, a także jako napęd dla Wielkiego Młyna. Wody płynące kanałem napełniały również miejskie fosy. Nad kanałem powstawały młyny, kuźnie i tartaki - Krzyżacy zbudowali w Pruszczu młyn wodny, unowocześniony w 1619 przez Jakuba van den Blocke i Jana Strakowskiego. Niegdyś nad kanałem Raduni w okolicach dzisiejszego Targu Rakowego znajdował się obiekt hydrotechniczny zwany kunsztem wodnym (niem. Wasserkunst). Powstał w I połowie XVI wieku. Był on stacją pomp, które nadawały ciśnienie wodzie pitnej sprowadzanej do Gdańska z ówczesnej wsi Krzyżowniki. Działał do lat 70. XIX wieku, a obecnie istnieje plan jego odbudowy. źródło:wikipedia