Morskie okonie - portowe pasiaki

Jeżeli wybieracie się na urlop nad nasze morze i zamierzacie wędkować, a z jakiś przyczyn nie chcecie lub nie możecie zaczynać przygody z surfcastingiem czy wypływać kutrem na dorsze, pozostaje jeszcze możliwość łowienia na terenie portów. Nie, nie będę pisał ani o flądrach, ani o śledziach łapanych z falochronów czy „główek” – dziś kilka słów na temat okoni z portowych akwenów w rejonie Półwyspu Helskiego.

Na początek ważna informacja: proponuję nie nastawiać się na bicie życiowych rekordów w wymiarach ryb, a raczej na wędkowanie rekreacyjne. Przy takim podejściu nie będziecie czuli się rozczarowani, a jeśli trafi się jakiś okazały garbus… cóż, tym większa będzie radość. W tym roku czekałem na miesiące wakacyjne, gdyż dwa i trzy lata temu szczególnie czerwiec, lipiec i sierpień oznaczały dużą ilość pasiaków we władysławowskim porcie. I choć były to ryby co najwyżej średnich gabarytów, duża częstotliwość brań gwarantowała dobrą zabawę i wędkarską frajdę. Niestety, ostatnie lato upłynęło głównie pod znakiem okoniowej, żarłocznej drobnicy (częsty przyłów na śledziowe „choinki”), a ryby wymiarowe trafiały się dość rzadko. W takich sytuacjach okoni można poszukać w innych, bliskich portach umiejscowionych po stronie zatoki: w Jastarni oraz Pucku; dobrym pomysłem jest też spróbowanie sił w Helu.

Na pasiaki poluję najczęściej z użyciem spinningu, stosując boczny trok (twisterki i dwucalowe, robakopodobne ripperki), drop shot oraz łowienie z opadu z użyciem lekkich czeburaszek (ok. 3g) lub jigów. Do bocznego troka używam niskobudżetowych wklejanek Mikado. W mojej opinii stosunek ceny (do 150 zł) do jakości tych wędek jest więcej niż korzystny – wcale nie trzeba inwestować większych pieniędzy w tego rodzaju kije. Natomiast przy zastosowaniu dwóch pozostałych sposobów sięgam po kijek SG Black Savage Drop Shot 2-12 g z (polecam!), który wklejanką nie jest i plecionkę 0,06 mm.

Dobra alternatywa dla spinningu to spławik lub też lekki grunt z zastosowaniem czerwonego robaka, najlepiej na haczyku założonym w sposób dropshotowy (mniejsze ryzyko strat spowodowanych zaczepami). Stosując taką metodę we władysławowskim porcie warto poszukać stojącej wody, a taką znajdziemy w niektórych miejscach blisko nabrzeża oraz między nabrzeżem a kutrami. Jeszcze lepszą, żywą przynętą jest krewetka bałtycka, którą można wyłowić z Zatoki Puckiej. Ba, okonie wprost przepadają za tym małym skorupiakiem! Słabe warunki do wędkowania występują przy wschodnim, dłużej utrzymującym się wietrze i niskim stanie wody – bywa, że wtedy nie uświadczymy nawet skubnięć małych rybek. Z kolei gdy wieje z kierunku zachodniego, a woda w porcie jest podniesiona szanse na udany połów mocno rosną.

Od kiedy dowiedziałem się jak długo rosną okonie, wypuszczam każdego złowionego. Nie jestem hipokrytą, więc od razu nadmienię, że do niektórych gatunków ryb morskich – na przykład śledzia – mam dużo bardziej kulinarne podejście. Pisałem już kiedyś o wędkarzach zabierających niewymiarowe ryby. Łatwo wyobrazić sobie, co stałoby się gdyby większość z nas postępowałaby w taki sposób – nawet morskie ławice nie są przecież nieprzebrane. Dlatego gorąco apeluję: zanim rozpoczniecie wędkować na wodach morskich, szczególnie jeśli zabieracie ryby do domu, wnikliwie zapoznajcie się z obowiązującymi tu wymiarami ochronnymi – niektóre z nich różnią się od znanych Wam z wód słodkich. Pamiętajmy, że morski wymiar ochronny dla okoni (a także płoci) wynosi 20 cm!

Oczywiście nie tylko w sezonie wakacyjnym można z powodzeniem dłubać portowe pasiaki (choć spinning jest zakazany już od połowy września do końca lutego). W zimniejszych miesiącach zawsze są szanse na wpłynięcie ławicy ryb z morza – z obserwacji wynika, że morskie okonie lubią robić tak szczególnie w dni z nieciekawą pogodą. Nie tak łatwo na nie trafić, ale próbować zawsze warto!